Stopa cukrzycowa

 

Cukrzyca Typu 1 – zwykle jej następstwem jest bezwzględny niedobór insuliny.

Cukrzyca typu 2 – charakteryzuje się dominującą insulinoopornością ze względnym niedoborem insuliny lub dominującym defektem wydzielania insuliny wraz z insulinoopornością

Cukrzyca ciężarnych – charakteryzująca się podwyższonym poziomem cukru we krwi w czasie ciąży, może występować wybiórczo u ciężarnej, natomiast po urodzeniu dziecka poziom cukru wraca do normy.

Wyrózniamy trzy rodzaje ZSC:

Stopa neuropatyczna

Jest najczestrzą postacią (70% przypadków stopy cukrzycowej). Stwierdza sie ciepłą stopę o różowym zabarwieniu z wyczuwalnym tętnem oraz upośledzeniem czucia głębokiego, wyrażajacego się upośledzeniem czucia wibracji. Brak bolesności w spoczynku.Struktur kości jest uszkodzona. Leczenie odbywa się w odciążeniu. Powikłanie stanowia bezbólowe owrzodzenia neuropatyczne

Stopa angiopatyczna (niedokrwienna)

Stan ten jest spowodowany miażdżycą zarostową naczyń obwodowych. Rozpoznanie uwzględnia wywiad (nadciśnienie tętnicze, hipercholesterolemię, palenie tytoniu). Stwierdza sie zimną stopę z sinawym zabarwieniem oraz brak wyczuwalnego tetnana niej, martwicę lub zgorzel: zachowane jest natomiast czucie głębokie. Obecna jest bolesność w ruchu i bardzo nasilona bolesność w spoczynku.Struktura kości jest prawidłowa.

 

JAK DBAĆ O STOPY CHORUJĄC NA CUKRZYCĘ?

 

Codzienna higiena stóp. Mycie letnią wodą i dokładne osuszenie skóry łącznie z przestrzeniami między palcami

Jeśli skóra stóp jest sucha ze skłonnością do pękania, należy stosować odpowiednio przygotowane maści pielęgnacyjne np. witaminowa lub z mocznikiem,

Bardzo ważne jest codzienne oglądanie swoich stóp w celu eliminacji jakichkolwiek uszkodzeń skóry.

Szczególną ostrożność należy zachować przy obcinaniu paznokci – należy je obcinać prosto, niezbyt krótko, tak by zapobiec ich wrastaniu. Dobrze jest skracać paznokcie zaraz po umyciu stóp. Po obcięciu należy paznokcie wypiłować, aby nie były ostre.

Nie wolno stosować maści na odciski!

Należy nosić dostatecznie szerokie oraz w odpowiednim rozmiarze obuwie, najlepiej wiązane. Obcas w takim bucie powinien być niski i szeroki.

Nigdy nie należy chodzić boso (nawet po domu).

Przed włożeniem butów trzeba zawsze sprawdzić czy wewnątrz buta nie ma ostrych przedmiotów i wystających szwów lub zagiętych wkładek mogących narazić na zranienie.

Skarpetki powinny być wykonane z naturalnych tworzyw najlepiej bawełny i nie mogą być zbyt obcisłe.

Regularnie odwiedzać gabinet podologiczny aby utrzymywać stopy w dobrym stanie.

 

Taka profilaktyka powinna uchronić chorego przed nieprzyjemnymi następstwami nieprawidłowej pielęgnacji stóp.