Odcisk powstaje na skutek skoncentrowanego i intensywnego ucisku. Zlokalizowany jest na stawach palców, pomiędzy palcami, na podeszwie stopy, w wałach paznokciowych (sulcus), pod płytką paznokciową (subungualis) oraz na powierzchniach stycznych. Mogą mieć kształt okrągły, owalny lub klinowy.

 

Proces powstawania odcisku:

 

predyspozycja + ucisk

obrona przed nadmierną temperaturą – rogowacenie

dalszy ucisk à pojawienie się zmian w głębszych warstwach naskórka

przerost brodawek – hipertrofia

ewentualne rozgałęzienia kapilar (włośniczek z wnikaniem w rdzeń

zagęszczenie włókien kolagenowych

ewentualna następna reakcja obronna – stan zapalny

bliznowacenie tkanki łącznej otaczającej włókna nerwowe

BÓL

 

Podział odcisków ze względu na położenie:

 

Clavus subungualis – odcisk podpaznokciowy

Clavus sulcus – odcisk w wale paznokciowym

Clavus mollis – odcisk na bocznych/ wewnętrznych powierzchniach palców

Clavus appex – odcisk na opuszku palca

 

 

Zapobieganie tworzeniu się odcisków

 

- dobór odpowiedniego, wygodnego obuwia

-stosowanie właściwie dobranych wkładek amortyzująch ucisk.

-dokładne osuszanie stóp/przestrzeni między palcowych po kąpieli,

-zachowanie dużej ostrożności podczas wykonywania „pedicure domowego”,

-niedopuszczenie do skaleczeń, zakażeń, nadmiernego rozmiękczenia naskórka.

-regularne wizyty w gabinetach podologicznych

 

Modzel jest efektem mechanizmów obronnych organizmu, które uaktywniają się w celu ustrzeżenia przed jeszcze większymi uszkodzeniami.

 

Lokalizacja modzeli:

na stawach palców 2,3,4,5,

opuszki palców, pod główkami kości śródstopia

Modzele są dość duże, ograniczone, z wyraźnie powiększoną strukturą linii papilarnych, stosunkowo luźną masą zrogowaciałą, mogą zawierać odciski. Są w kształcie owalnym, okrągłym lub podłużnym i nie są bolesne.

 

Modzele są bardzo częstą przyczyną pojawienia się bólu stóp lub przynajmniej dyskomfortu podczas chodzenia. Ulgę w cierpieniu oraz poprawę samopoczucia przynosi wizyta u podologa. Specjalista przy użyciu sterylnych narzędzi usuwa zrogowacenia. Zabieg obejmuje jedynie obszar zmienionego naskórka, jest to zatem postępowanie całkowicie bezbolesne i bezkrwawe. W celu ograniczenia powtórnego wytworzenia się modzeli klientom zaleca się systematyczne stosowanie kremów pielęgnacyjnych zmiękczających oraz spowalniających rogowacenie naskórka stóp. Dodatkowo proponuje się noszenie odpowiednich wkładek lub ortez sprzyjających prawidłowemu ustawieniu stopy, a także zmianę obuwia na wygodne nieuciskające buty.

 

Osoby cierpiące z powodu twardych zrogowaceń na stopach często podejmują próby samodzielnego usunięcia problemu, stosując silnie zmiękczające produkty dostępne w aptekach i drogeriach. Niestety wielokrotnie dochodzi do maceracji (rozmiękczenia) zarówno zmienionej, jak i zdrowej skóry, która następnie bywa w sposób niekontrolowany zrywana lub zdzierana. Takie rękoczyny mogą spotęgować bolesność, zazwyczaj doprowadzają do skaleczeń, a tym samym dodatkowo zwiększają ryzyko infekcji bakteryjnych, wirusowych, czy grzybiczych.

 

Regularne wizyty u podologa (co 2-4 tygodnie), dobór właściwego obuwia oraz systematyczna pielęgnacja domowa dają realną szansę na pozbycie się problemu bolesnych modzeli lub przynajmniej zdecydowane zmniejszenie dolegliwości i poprawę wyglądu stóp.

Pęknięcia wygladaja jak szczeliny, zwykle tylko w zrogowaciałej części naskórka zdarzają sie o wiele głębsze i siegaja aż do skóry właściwej wywołujacy dyskonfor przy chodzeniu

 

Częste przyczyny pękających pięt:

 

brak właściwej pielęgnacji (nieumiejętna pielęgnacja),

nadwaga,

źle dobrane obuwie,

niedobory witaminy A,

zaburzenia w gospodarce wodno - lipidowej

czynniki związane z chorobami skóry np. łuszczyca, czy AZS czyli atopowe zapalenie skóry,

zła przemiana materii,

zaburzenia krzepnięcia krwi,

skłonność genetyczna

 

POSTĘPOWANIE:

 

Przywracanie skórze zdrowego wyglądu,redukcję zrogowaceń poprzez zastosowanie specjalistycznych preparatów zmiękczająco-złuszczających i różne zabiegi podologiczne z użyciem odpowiednich narzędzi, takich jak skalpele, dłutka, frezy ścierne. Podolog instruuje w zakresie samodzielnego pielęgnowania stóp. W przypadku nasilonych problemów z nadmiernym rogowaceniem i pękaniem, wizyty w gabinecie podologicznym powinny odbywać się systematycznie co około 2-4 tygodnie (w zależności od indywidualnych uwarunkowań).

 

Pielęgnacja domowa obejmuje:

 

stosowanie kremów, specjalnych maści na pękającą skórę pięt,

noszenie skarpet i obuwia z naturalnych materiałów,

w okresie letnim unikanie butów z odkrytą piętą oraz butów, nie dających podparcia dla całej powierzchni pięt,

unikanie samodzielnego wycinania zrogowaceń przy użyciu żyletek lub tzw. omegi,

w celu powierzchownego usunięcia warstwy rogowej naskórka zaleca używanie tarek z papierowymi powierzchniami trącymi.

Niekontrolowane i nieumiejętne samodzielne użycie ostrych narzędzi często skutkuje skaleczeniami skóry stóp. Jest to bardzo istotny problem szczególnie dla diabetyków i osób mających problemy z prawidłowym krzepnięciem krwi. Aby zminimalizować taką ewentualność zaleca się, aby tego typu zabiegi wykonywał specjalista podolog.

Za jej pojawienie się odpowiedzialny jest wirus brodawczaka ludzkiego (HPV), infekujący komórki naskórka, czy też nabłonka błon śluzowych, poprzez kontakt bezpośredni, np. dotyk bądź poprzez używanie tych samych przedmiotów, np. ręczników.

 

Wyróżnia się kurzajki:

 

zwykłe – grudki występujące na naskórku o nierównej powierzchni, kolorze skóry oraz wielkości od 5 do 10 mm. Zlokalizowane na palcach rąk, wałach paznokciowych.

płaskie – będące przeobrażeniem kurzajek zwykłych, cechujące się ciemniejszym kolorem oraz zdecydowanie bardziej płaską powierzchnią niż kurzajki zwykłe.

stóp – zlokalizowane na spodniej stronie stopy, mają szorstką powierzchnię i są w kolorze skóry. Osiągają zwykle około 1 cm średnicy, ale można bez problemu spotkać się u podologa ze znacznie większymi. Występują w dwóch odmianach: kurzajki głębokie i rozsiane (bywają często bolesne i mogą utrudniać poruszanie się) oraz kurzajki mozaikowe, tworzą skupiska bardziej napowierzchniowe.

 

JAK POZBYĆ SIĘ KURZAJEK?

 

FARMAKOLOGICZNE – stosując preparaty na bazie kwasów takich jak kwas mlekowy czy salicylowy. Ważne jest, aby aplikacja preparatów była bardzo precyzyjna, ponieważ działają żrąco na zdrowe komórki. Czas kuracji waha się w granicach od kilku do kilkunastu tygodni. Wspomagając podolog może także zalecić preparaty stworzone na bazie propolisu (do stosowania miejscowego, o ile nie występuje alergia na produkty pszczele).

 

KRIOTERAPIA – wymrażanie zwykle ciekłym azotem, podtlenkiem azotu lub dwutlenkiem węgla. Po zabiegu często tworzy się pęcherz wypełniony surowicą, który może boleć i utrudniać chodzenie. Z tego względu nie dokonuje się wymrażania kurzajek na dużej powierzchni czy obu stopach naraz. W przypadku dużych, starych brodawek zabieg wymaga kilkukrotnego powtarzania.